مهوش ثابت در حالی دوران دوم حبس ۱۰ ساله‌اش را شروع می‌کند که پا به ۷۰ سالگی گذاشته است. او سال ۱۳۹۶ پس از ۱۰ سال تحمل حبس از زندان آزاد شده بود.
آنها برای دومین بار در آغاز موج جدیدی از سرکوب بهائیان ایران دستگیر شدند.
نگار نیکول، دختر مهوش ثابت با انتشار متنی در صفحه اینستاگرام خود گفته بود: «مادر من، مهوش ثابت، صرفاً به دلیل اعتقادات مذهبی‌اش به دیانت بهائی، بار دیگر به ۱۰ سال زندان محکوم شده است. این اتفاق تنها پس از حدود چهار سال رهایی از یک دوره ناعادلانه ۱۰ ساله پشت میله‌های [زندان] رخ داد.»
این شعر از مهوش ثابت است که بر روی ستونی در زندان و در کنار روزشمار آزادی دیگر زندانیان در دوران حبس قبلی خود چسبانده بود.
«غصه می‌خورند که می‌آیند،
خو می‌گیرند
می‌مانند
شادمانه می‌روند…
و
تو
همچنان نشسته‌ای
با قلمی در دست
و شعری
شاید برای هیچ‌کس»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر