حکم اجرای یک سال زندان برای پرونده‌هایی که از ۵ سال قبل برای چند خواننده زن ایرانی و عوامل تهیه و سازنده کلیپ‌های آنان، گشوده شده بود، به تازگی به آن‌ها انجام می‌شود.
مردادماه ۱۳۹۵ دادسرای فرهنگ و رسانه چند خواننده زن و همکارانشان را که در ساخت موزیک ویدیو با آن‌ها همکاری کردند، به شکل گروهی احضار کرد. فهرستی که نامشان در این پرونده آمده بود، بیش از ۵۰ نفر بود. برای آن‌ها جلسات متعدد بازجویی تشکیل شد. سرانجام در سال 1398، نام شش زن خواننده و هشت مرد در مقام تهیه‌کننده ویدیوها در آن درج شده بود، صادر شد. همه آن‌ها به یک سال زندان و یکی از تهیه‌کنندگان مرد در زندان به جریمه نقدی محکوم شده بودند.
افراد محتمل در این پرونده بعد از صدور حکم اولیه همه روش‌های قانونی اعتراض به آن را انجام دادند. اما در نهایت بدون تغییر به آن‌ها ابلاغ شده است.
«فرآواز»، خواننده و سخنران کمپین حق آواز زنانی است که این روزها در خارج از ایران زندگی می‌کنند، یکی از این پرونده‌ها را محکوم می‌کند و از معدود اعضای این پرونده است که از ترک ایران درباره آن اطلاع‌رسانی می‌کند.
ایران‌وایر با این هنرمند درباره چند و چون محکومیت زنان و مردان در این پرونده که اکنون به مرحله اجرا رسیده، گفت‌وگو کرده است.
***
مردی با کیسه‌های خرید در دست، در دل خیابانی که نم باران تر و تازه‌اش کرده، چند کارگر ساختمانی روی داربست، زن خانه‌داری حین انجام امور خانه، پسر جوانی وقت برخاستن از خواب، مردی در شما کارمندان دولت با کت و شلواری خاکستری و پیراهنی. سفید و آفتابی به چشم کنار دیواری ایستاده هر کدام در گوشهای از شهر تهران با نوای ترومپت می‌رقصند.
خواننده زنی با لبخندی به پهنای صورت و می‌خواند: «با من برقص، با من بیا به صحنه خیابون‌ها، با من بخون، فریاد بزن، تا آخر صدا، تو گوشهای گرفته شده تموم خوابآلوده‌ها، منو ببوس، با من بخند، فاصله‌ها رو. خط بزن...»
موزیک ویدیوی «با من برقص» یکی از چند موزیک ویدیوی «فرآواز فروردین» است که در ایران ساخته شده است. با شعری از «پویان مقدسی» و حاوی کلمات ممنوعه‌ای است که سال‌هاست حکومت جمهوری اسلامی آن‌ها را از اجتماع اجتماعیش خط زده است. رقص، آواز، بوسه، آغوش و بیش از همه صدای آواز یک زن.
فرآواز درباره اجرای حکم محکومیت خود و آنچه در جریان است به این پرونده گذشته به ایران‌وایر می‌گوید: «سال ۹۵ وقتی به دادگاه فرهنگ و رسانه‌ها احضار شد، هرگز به من گفته نشد بابت کدام کار نامم در این پرونده قرار گرفته اما من خودم حدس می زنم. به خاطر موزیک ویدیوی بامن برقص باشد. نزدیک به ۵۰ زن و مرد بودیم که اصلا تا به حال همدیگر را ندیده بودیم. در حکم اولیه اسامی ۶ زن و ۸ مرد به عنوان محکومان قید شد. فکر می‌کردیم بقیه احتمالاً با دادن تبرئه می‌شوند. اما در حکم نهایی که ۸ مرداد ماه صادر شده است، اسم ۱۰ خواننده زن و ۱۴ تهیه‌کننده مردی که در ساخت و پخش این ویدیوها همکاری کرده‌اند، آمده است. جالب است که برخی از افراد صرفا باهم در یک میهمانی شرکت کرده بودند و حتی در تهیه ویدیوها نقش نداشتند.»
به گفته فرآواز بازپرس این پرونده «بیژن قاسم‌زاده» و قاضی آن «محمد مقیسه» بود: «قاسم‌زاده همان کسی است که پرونده امیرحسین مقصودلو (تتلو) را بازپرس می‌کند و تلگرام را هم فیلتر می‌کند و بعد از خودش به فساد مالی می‌خورد. نام محمد مقیسه هم که با پرونده کشتار ۶۷ و پرونده‌های سیاسی و امنیتی گره خورده است. من هیچ‌وقت با او را فراموش نمی‌کنم.»
از فرآواز فروردین می‌گوید، همه این پرونده‌ها ساعت‌ها و روزها، تک‌تک بازجویی می‌شدند: «جدا از ساعت‌های طولانی بازجویی، انواع توهین‌ها و تحقیرها را تحمل کردند. از بیژن قاسم‌زاده تا قاضی مقیسه که در نهایت به پرونده و زمان صدور حکم اولیه با او شدیم، هرچه خواستند به ما گفتند. شما بی‌خانواده‌اید، شما به دنبال اشاعه فسادید. جالب است که علی‌رغم این است که هر کدام از ما به یک دلیل آن‌جا احضار شده بود، اما در نهایت حکمی که برایمان صادر می‌شود، همه‌ی مشابه را صادر می‌کند و برای همه صادر می‌شود. من حتی به خاطر دارم که در سال ۹۸ که حکم صادر کرد، از شما می‌خواستید برای همه یک تکرار و یک حکم صادر کنید، چرا تک‌تک بازجویی کردید؟»
فرآواز یکی از اولین هنرمندانی است که در ابتدای راه‌اندازی جنبش می‌تو در کنار راویان آزارهای جنسی و حامیان آن‌ها قرار گرفت. او که به صورت مستقل و با هزینه شخصی ویدیویی تاثیرگذاری در این‌باره ساخته است، می‌گوید: «گمان نکنید خواننده‌های زن این پرونده و سایر پرونده‌های مشابه فقط درباره احکام بازداشت و زندان و تهدید و ارعاب در سکوت از این ماجراها می‌گذرند و کسی از رنجشان آگاه نمی‌شود. آنچه درباره هویت‌زدایی از خواننده زن در ایران گفتم، تقریبا در همه عرصه‌های زندگی ما به چشم می‌خورد. در جریان همین بازجویی‌ها بارها گفته می‌شد، شما خودتان می‌خواهید. اگر به شما تعرض و تجاوز می‌شود، مقصر خودتان هستید؛ چه معنی دارد با چند تا مرد بروید بزنید و برقصید و در استودیوها آواز بخوانید. یعنی هیچ حقی به عنوان یک انسان برای ما قائل نبودند.»
به گفته این خواننده همه اعضای این پرونده بابت حکم دادگاه بدوی اعتراض کرده بودند. اما اعتراض آن‌ها در دادگاه یک نظر به این دلیل که گفته می‌شود «اعتراض و مستدلی ارائه نشده» آمده است.
بنابر تصاویر موجود از سوی دادگاه نظر تهران به حکم یک سال حبس تعزیری برای این افراد حکم صادر شده است، یک مرد دیگر این پرونده را به پرداخت ۹ میلیون تومان جزای نقدی محکوم کرده است.
پخش فراواز فروردین و سایر اعضای گروه «ارتکاب فعل حرام، اعمال منافی عفت از طریق شرکت در مجالس لهو و لعب و مشارکت در تولید موسیقی و پخش تصاویر مبتذل و پخش این تصاویر از شبکه‌های معاند» اعلام شده و به یک سال زندان محکوم می‌شود. ساخته شده است.
فرآواز در پاسخ به این پرسش که چرا نامی از دیگر محکومان این پرونده در رسانه‌ها نیست، به ایران‌وایر می‌گوید: «حقیقت را می‌گوید، ما امیدواریم که رای در دادگاه تجدیدنظر تغییر کند. از آن گذشته زنان خواننده در ایران اساسا هویتی ندارند. ممنوعیت آواز برای زنان باعث می شود که هر زن خواننده ساکن در ایران را به رسمیت ناشناس. به همین دلیل خیلی‌ها گمان می‌کنند، اگر درباره تهدیدها، احضارها، بازجویی‌ها و اذیت‌ها به دلیل آواز خواندن به آن‌ها روا داشته باشند، صحبت می‌کنند، نه تنها حمایت نمی‌شود که تازه با چالش به رسمیت شناخته نشدن هویتشان با آدم‌های بیشتر در جامعه. باید چانه بزنند.»
بر اساس حکمی که شعبه اجرای احکام کیفری دادسرای فرهنگ و رسانه در تاریخ ۸ مردادماه ۱۴۰۱ صادر کرده است این و سایر هم‌پرونده‌های او از تاریخ حکم حکم به مدت پنج روز برای معرفی خود به اجرای محل حکم فرصت دارند.
این قانون در شرایطی صادر می‌شود که شمار قربانیان ویروس در ایران افزایش یافته و حقوق بشر نسبت به وضعیت بهداشتی زندان‌ها هشدار داده‌اند.
بنا بر آخرین گزارش نرگس محمدی، شناخته شده حقوق بشر است که این روزها در بند زنان زندان اوین زندانی خود را سپری می‌کند، به بیرون از زندان ارسال کرده است که زنان این زندان اسف‌بار است. او در این گزارش به چند شماره از زندانیان این بند به ویروس اشاره کرده و نوشته است، به واسطه زیاد زندانیان امکان ایجاد و قرنطینه بیماران از افراد سالم وجود ندارد و این بند حتی در اوج روزهای اعتراضات سالهای گذشته تا به این اندازه جدا شود. شلوغ نبوده است.
فرآواز فروردین با اشاره به تنها بودن زنان خواننده در مقابله با حکومت برای به دست آوردن حق آواز می‌گوید: «زنان طی سالهای طولانی محرومیت از حضور در صحنه، همیشه ماندگار بودند و به تنهایی پرداخت می‌کردند. من خیلی دلم می‌خواست وقتی مثلا آقای رضا صادقی در مورد ورود زنان به استادیوم فوتبال به توصیه مردان می‌کرد به استادیوم نروند، به او بگویم که وقتی زنان از خواندن محروم می‌شوند، مردان هم مدتی نخوانند یا در برنامه‌های حکومتی شرکت نکنند.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر