خانم علیدوستی در مرداد ۱۴۰۱، در بیانیه‌ای که با عنوان «محروم از چه کاری؟» در صفحه اینستاگرامش منتشر کرده است، به شدت از مسئولین به خاطر احکام سانسور فیلم‌ها و ممنوغ‌الکاری برخی از بازیگران ایرانی، انتقاد کرده است.
در این بیانیه آمده است: «می‌خواهید پنج شش نفرمان را بی محاکمه و بدون جرم ممنوع‌الکار کنیدو اما ممنوع از چه کاری؟ چه رقت‌باری که این امر، که بناست قیمتش عمر و سرمایه افراد باشد، عملی است تا این حد عبث. چیزی که مرتکبش قانون‌مداری نیست»
او اضافه کرد که: «آنچه مرتکبش اعمال زور است. با بادی به غبغب قصد داریم اسم بدها را اعلام کنیم تا با معاشرت آنها عبرتی برای بقیه بسازید، بلکه قافیه از دست نرود. اما قافیه از دست رفته است.»
این هنرمند ایرانی در این بیانیه خطاب به مسئولین گفته است: «چه بسیار فیلمهایی که شما نخواستید و ساخته شدند، چه بسیار آنها که خواستید و شدند...در دنیای امروز صدای هنرمند بدون شما هم شنیده می‌شود و به دورترین گوشه‌های این کره می‌رسد.»
خانم علیدوستی با ادبیاتی تند در انتقاد از بازداشت‌ها و ممنوعیت‌های تکراری بر سینماگران ایران، نوشته است: «این بگیر و ببندها و ممنوعیت‌ها و خشونت‌ها و پنهان‌کاری‌ها با صندلی‌های کم و زیاد می‌گیرند، روزی هم تمام می‌شود...هنرمند حتی اگر عمری باشد. دست و بالش را ببندند باز هم به آوای زنجیر خود می‌کند.»
در ماه‌های بعدی ممیزی و سانسور، ممنوع‌الکاری برخی از چهره‌های شاخص سینمای ایران و از رسول جعفر پناهی، محمد رسول‌اف و مصطفی آل احمد از کارگردانان سینما، اعتراضات شدید را برانگیخت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر